Friday 8 April 2016

//ఎక్కడ నా కావ్యనాయిక//

Kalyan Krishna Kumar Karanam's photo.లక్ష్యం వైపు పరుగుపెడుతున్నా..
మాలిక పత్రిక ఉగాది పొటీలలో కన్సొలేషన్ బహుమతి పొందిన నాకవిత.. మాలిక పత్రిక వారికి కృతజ్ఞతలతో.. వారి అనుమతితో మీ అందరికీ ఉగాది శుభాకాంక్షలతో.. _ మీ కరణం
//ఎక్కడ నా కావ్యనాయిక//
_కరణం కళ్యాణ్ కృష్ణ కుమార్, 13.03.2016
నా కైతకు ఆలంబన
నా కవితా ప్రాణవాయువు
నా కవనానికి కథానాయిక..
జాడ ఏదీ..? ఎక్కడ..? కనబడదే..?
అలనాటి కవుల వర్ణన వెతుక్కుంటూ..
కుసుమాగమ కేళీవిలాసాలను తలచుకుంటూ 

సిమెంటడవులు దాటి..
దూరంగా.. సుదూరంగా..
పాదాలు భూమిలో దిగబడుతున్నా,
పరిగెడుతున్నా..! పరుగు పెడుతూనే ఉన్నా!
ఎంతదూరం..? ఇంకెంతదూరం..?
విపినమంత ఎడారులై ..
పచ్చదనమంత ఒయాసిస్సులై
నన్నెక్కడికో నడిపించేస్తున్నాయ్..
అలసట.. ఆయాసం..
బొట్లు, బొట్లుగ కారుతున్న తాపం..
నోరెండి, బెట్టకడుతోంది..
నీడలేక మేను ఉక్కిరౌతోంది..
ఉక్కపోత..నెత్తిన చిందాడుతున్న భానుడు..
అయినా మసకబడ్డ కళ్ళు వెదుకుతూనే ఉన్నాయ్..
మనసు పరిగెడుతూనే ఉంది..చూడాలి..
ఒక్కసారి కళ్ళారా చూసి, కావ్యమేదో రాయాలి..
తడి ఆరి నోరు తెరచిన బీళ్ళు
నను దీనంగా చూస్తున్నాయ్..
నన్ను కదిలించలేవ్..
ఆకాశానికేసి ఆబగా చూస్తున్న చెరువులు
నన్ను చూసి వెర్రిగా నవ్వుకున్నాయ్..
నేను తగ్గేదే లేదు..
ఎంత దూరం నడిచినా..దూరం తరగటం లేదు..
నా కావ్య నాయిక ఉనికి కనిపించటంలేదు...!
దాశరధి కలాన జాలువారిన రీతి
శేషేంద్ర శర్మ పద్యాల శైలి
ఎంత నడిచినా..ఏ దిక్కు వెదకినా
ప్రకృతిలో వారు చూపిన అందమేదో..
ఊహు.., కానరాక,
నా హృది ఆగ్రహంతో ఊగిపోతోంది..
ప్రకృతిని పరిహాసమాడుతూ,
ఋతువులన్నీ బోసిపోయాయ్...
నీలాకాశాన ఏదీ ఆ కాదంబిని శోభ
ఇంధ్రధనుస్సు సప్తవర్ణ వయ్యారాలెక్కడ..
మలయమారుత కేళీవిలాసమెక్కడ..
బాలసమీరము సరస స్పర్శలెక్కడ..
కలకూజితాల కుహూరవములేవీ..
వగరు మామిడి ఫలముల పూతలేవీ..
సురభి ఋతువున హరితపు చాయలేవి
ప్రకృతి పట్టుకొమ్మకు చిగురించిన పత్రాలేవీ.!
కిరీటి మూటకట్టిన ఆయుధాల్లా..
శమీవృక్షం పై జంతుకళేబరంలో దాగున్నాయా... ?
కాలుష్యపు కాసారాలకు, మూలంగా మారుతున్న
మానవుడి మేథో సంపత్తికి భీతిల్లి మాయమయ్యాయా..?
స్వార్ధం ఈనిన నేలమీద,
బ్రతుకెందుకని బలవన్మరణం చేసుకున్నాయా..?
ఏదీ కావ్యనాయిక కానరాదే..!
నా కవితకు ప్రాణవాయువందిచదే!
రాదు.. రానే రాదు
కానరాదు.. కవితకాదు.
మానిసి... మసి కమ్మిన కసాయిత్వాన్ని
కుబుసంలా విడిచేంతవరకు,
నిండా, ఎండిన మానసికరుగ్మత వీడి,
సదాలోచనల కొత్త చివురులు తొడిగి..
వసంత రాగమాలపించేంతవరకు..
అంతరంగాన ఆమని పూయించి..
మృగాన్ని మనిషిగా చేసిన,
ప్రకృతిని మనసారా ఆరాధించే వరకూ..
వసంతం ఋతుక్రమం తప్పుతూనే ఉంటుంది.
ఆనందం ఆవిరి చేస్తూనే ఉంటుంది..
కావ్యనాయిక కలగానే మిగిలిపోతుందంటూ..
ఎక్కడ నుంచో ఆకాశవాణి ,
స్పృహకోల్పోయిన అంతరంగాన్ని తట్టి చెబుతోంది.
మనిషి మారిన నాడే నిత్య వసంతం..!
అదే నిఖిల జగత్తుకు యుగాది నివేదనం!!

 ప్రియ స్నేహితులందరికీ నాహృదయపూర్వక దుర్ముఖినామ శుభాకాంక్షలు - మీ కరణం
____________*****__________
http://magazine.maalika.org/
(ఈ లంకె మోది మాలిక పత్రిక ఉగాది ప్రత్యేక సంచిక లోని కవితాపోటీలో విజేతల కవితలు, కార్టూన్ పోటీలో నెగ్గిన కార్టూన్ లతో పాటు ఎన్నో కథలు, కవితలు, నవలలు చదివే అవకాశం వినియోగించుకోగలరు... )